سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور

شینا انصاری، معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست با غلامرضا نوری، وزیر جهاد کشاورزی، شنبه گذشته (سوم آذر ۱۴۰۳) دیدار و گفت‌وگو کرد.

 در این دیدار علاوه بر گفتگو درباره همکاری‌های مشترک، شینا انصاری به نامه اخیر سرپرست سابق سازمان منابع طبیعی در مورد تجویز برداشت درختان شکسته افتاده در جنگل های هیرکانی اشاره کرد و گفت: این مساله باعث ایجاد حساسیت های جدی در بین کارشناسان و افکار عمومی شده و این اجازه برداشت می‌تواند باعث افزایش قاچاق و برداشت‌های غیراصولی در جنگل های هیرکانی شود.

در این دیدار وزیر جهاد کشاورزی نیز بعد از طرح مباحث کارشناسی در این خصوص، دستور بررسی دوباره این طرح را تا زمان برطرف شدن ابهامات کارشناسی صادر کرد و افزود: نگرانی های مردم و کارشناسان باید در این زمینه برطرف شود.

در این جلسه همچنین سرپرست معاونت آموزش و مشارکت های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست با ارایه توضیحاتی در مورد تاریخچه امکان برداشت درخت های شکسته افتاده، گفت: در سال ۱۳۹۲بر اساس مصوبه هیات وزیران هرگونه امکان برداشت از جنگل ها بر اساس طرح های قدیم ممنوع شد و امکان برداشت، فقط بر اساس طرح های جدید و مطابق با معیارهای پایداری در جنگل ها امکان پذیر می‌شد.

هادی کیادلیری افزود: اما این مصوبه امکان برداشت درختان شکسته افتاده را فراهم می کرد که این مساله نیز در آن زمان با اعتراض کارشناسان روبه رو شد زیرا از نظر اکولوژیک بسیار حائز اهمیت هستند.

وی تصریح کرد: در برنامه ششم توسعه نیز برداشت چوب و هرگونه بهره برداری چوب از جنگل‌ها ممنوع شد و برداشت درختان شکسته و افتاده را صرفا تا سال سوم برنامه توسعه ششم و سال ۱۳۹۹مجاز دانسته و پس از آن هرگونه دخالت در جنگل باید بر اساس طرح مدیریت پایدار انجام می گرفت؛ طرح تنفس جنگل ها اعلام شد و هرگونه دخالت در این زمینه را منوط به ارایه طرح کرد.

کیادلیری گفت: برنامه هفتم نیز به همین منوال ادامه یافت و هرگونه بهره برداری چوبی از جنگل و برداشت درختان جنگلی را ممنوع کرد. تبصره یک ماده ۳۶برداشت درختان حاشیه جاده و شکسته و افتاده را با تایید رییس سازمان منابع طبیعی مجاز دانسته که البته الزامی در برداشت وجود ندارد و صرفا این کار را در صورت ضرورت فنی کارشناسی امکانپذیر کرده است.

سرپرست معاونت آموزش و مشارکت‌های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست اضافه کرد: برداشت در حاشیه جاده های جنگلی که حدود و ثغور آن به هیچ وجه مشخص نیست و با توجه به اینکه حدود ۸هزار کیلومتر جاده جنگلی وجود دارد، لذا می تواند بسیار خطرناک باشد. همچنین از ابهامات دیگر، واژه هایی مانند درختان خطرساز و افتاده است که بسیار بحث برانگیز است. ضمن اینکه اینگونه برداشت به هیچ عنوان پشتوانه علمی ندارد و از جنبه اکولوژیکی و اقتصادی نیز مورد بررسی قرار نگرفته است و تنها معبری را برای ورود به زمین‌های جنگلی و قاچاق و بهره برداری فراهم می کند./ پام